Gra o Tron #3 – Wgłąb mrocznego lasu

Mamy GoT Monday, więc łapcie kolejny raport z naszej kampanii w PLiO RPG. To była najgorsza z dotychczasowych sesji, po której gracze trochę narzekali. Moim zdaniem odrobinę niesłusznie, ale oczywiście mieli do tego prawo. Całe szczęście to spotkanie nie zniechęciło nikogo do kampanii i mogliśmy kontynuować sesje, a w przyszłości zaczęły pojawiać się znacznie lepsze przygody. Zapraszam do lektury raportu z trzeciej sesji.

Wydarzenia na sesji

Bohaterowie graczy:

• Sir Roland Ironfist – dowódca oddziału zwiadowców
• Garlan Goldenfist – zięć sir Iana, kapitan i dowódca eskadry okrętów
• Henry – szpieg będący w służbie Krogulca

Dzień 3

Ser Roland, Garlan i Henry rozkminiają nad możliwościami ekspansji. Zbierają informacje o okolicznych ziemiach przeglądając mapę i przypominając sobie wszystko to, co słyszeli do tej pory. Sprowadza się to do wspólnej analizy sytuacji, w trakcie której gracze zadają serię pytań, a mistrz gry stara się na nie odpowiedzieć. Wypytują głównie o historyczne sprawy: o bunt Naomhanów, rozpad ich lenna i powstanie nowych rodów na tych terenach (Murronów, Faercharów). Próbują ustalić relacje między nimi.

Dzień 4

Do portu w Sakiewce wpływa mieszczański statek Pływająca Beczka. Na pokładzie jest ledwo żywy mistrz bednarski. Był na weselu kuzyna, gdzieś pod Karholdem i dostał zdrowy wpieprz od miejscowego kołodzieja i jego pachołków. Drużyna zastanawia się czy może jakoś zareagować, ale ostatecznie dochodzi do wniosku, że będą o tym pamiętać i może kiedyś, przy okazji wypomną to Karstarkom. Tymczasem oddali bednarza pod opiekę żołnierza znającego się tyle o ile na medycynie. Tzn. takiego, co to niby po bitwach powinien zająć się rannymi kumplami. Później jeszcze go odwiedzą, żeby upewnić się, że wszystko OK i zrobić na prostym ludzie dobre wrażenie.

Dzień 5

Ser Roland, Garland i Henry wraz z dwudziestką zwiadowców udają się na daleki patrol. Wyjeżdżają poza granice ich dominimum, na ziemie niczyje. Nocują w głębokim lesie. Od zmierzchu do północy wyją wilki, wyjątkowo nachalnie. Jest pełnia.

Dzień 6

Drużyna z obstawą robią szeroki łuk w gęstym lesie. Zupełnie przypadkiem znajdują ciało nagiej, torturowanej kobiety. Oględziny dają niewiele informacji:

• była to kobieta z gminu (mimo młodego wieku miała zniszczone pracą dłonie),
• wilki jej nie zjadły (mimo iż pałętają się po okolicy)’
• była cała zamarznięta.

Ostatecznie Goldenfistowie zakopują ciało i ruszają dalej, by godzinę później zorganizować nocleg. Wilki znowu wyją do księżyca. Bohaterowie zastanawiają się nad losem kobiety, fantazjując nad jej końcem.

Dzień 7

Drużyna wieczorem wraca do Skarbca. Spędza czas ślęcząc nad mapami i szukając informacji o sąsiadach. Garlan próbuje znaleźć informacje w rejestrach portowych o transportach Hamishów, jednak zasypia na krześle. Henry spija się na umór w portowej tawernie.

Dzień 8

Garlan zleca Robertowi, urzędnikowi portowemu, przejrzeć papiery. Ten znajduje interesujące informacje – Hamishowie przeładowywali w porcie kamień ze swoich barek na największy statek handlowy Goldenfistów. Ekipa idzie odwiedzić kapitana Orlena. Ten opowiada, że kilka razy w roku jest wynajmowany przez Hamishów i wiezie ich transport na południe. Są to rzeczywiście przede wszystkim kamienie. Bohaterowie między sobą rozwijają wizję spółki z Hamishami, planują ekspansję. Wizje te przeplatają się domysłami dotyczącymi natury kamienia oraz analizą zysków z podboju Hamishów. Przeważa jednak opcja współpracy.

Komentarz MG

Pierwsze dwie sesje posunęły świat zaledwie o dwa dni przestraszyłem się więc trochę, że kalendarz będzie się strasznie ślimaczył i nigdy nie dojdziemy do końca miesiąca. Dla przypomnienia: każdy ród co miesiąc ma prawo do rzutu na Losy Rodu, jest to więc istotny punkt ze względu na mechanikę. Dodatkowo wraz z rozpoczęciem drugiego miesiąca miał się rozpocząć turniej, który zaproponowali Naomhanowie. Jeśli jednak miałoby to nadejść za 30 sesji, to nikt już by o tym nie pamiętał. Poza tym miałem wrażenie, że życie na Północy toczy się bardzo leniwie i nie powinno tu dziać się zbyt wiele.

Chcąc zatem zwiększyć poczucie upływającego czas postanowiłem robić przeskoki w kolejnych dniach. Jeśli gracze nie zaczynali sesji od silnego postanowienia natychmiastowych działań, to na pierwszych rozmowach, przypomnieniach, planach schodziło im K4 dni. Oczywiście zakładałem, że mogą pojawić się sprawy bardzo pilne dla graczy, które nie będą cierpiały zwłoki i nie chciałem tak kategorycznie odbierać BG możliwości szybkiego działania – stąd w przypadku wyraźnej deklaracji zaczęlibyśmy w dokładnie tym samym momencie, co zakończyliśmy. Tak się jednak nie stało i na początku tej sesji na K4 wyrzuciłem 1, więc jeden dzień (dzień trzeci kalendarza Goldenfistów) zszedł im na ogólnej rozkmince.

Sama rozkminka była pouczająca. Gracze zastanawiali się nad wszystkimi dotychczasowymi informacjami: kim są Naomhanowie, Duffowie, jakie są relacje z Boltonami, gdzie znajdują się duże miasta, kogo warto skrytobójczo zabić i z kim się ożenić. Podobne rozkminki doszły na koniec sesji, gdy gracze analizowali potencjalny sojusz lub wojnę z Hamishami. Z mojej perspektywy te dywagacje były o tyle przydatne, że gracze otrzymali informacje o świecie nie w postaci wykładu MG, ale w formie odpowiedzi na zadawane pytania. A taka wiedza ma sporą szansę zostać zapamiętana. Tym bardziej, że miałem przygotowany ogólny koncept rodów, ale gracze oczywiście zadawali pytania bardziej szczegółowe i musiałem szybko improwizować.

Przed sesją miałem przygotowany zbiór zahaczek. Były one spadkiem po poprzednich sesjach, uzupełnione o zużyte, a zatem wolne sloty. Zbiór zawierał 8 wydarzeń. Pierwszą wylosowałem i wprowadziłem po jednym dniu rozkminki, drugą wprowadziłem autorytarnie w trakcie zwiadu po lesie niczyim. Poniżej przedstawiam te zahaczki: z jakich rzutów z moich tabel one się wzięły, jakie były moje notatki przed sesją oraz mój komentarz do nich. Jeśli chcecie rzucić okiem na moje tabele, to odsyłam do raportu z pierwszej sesji.

Zahaczka 1

• Karstark, średni szczebel
• Goldenfist, średni szczebel
• Nauka, negatywne

Notatka przed sesją

Mistrz bednarski Sakiewki udał się na wesele do wsi pod Karholdem i tam wdał się w bójkę z miejscowym mistrzem kołodziejskim. Dostał od niego i jego pachołków tęgie lanie i ledwo żywy wrócił do domu

Komentarz do zahaczki

Ta zahaczka nie miała wielkich perspektyw. Akcja dotyczyła niewiele znaczących poddanych i konfliktu między nimi. Gracze z kolei zafiksowali się na tę sprawę i zmarnowali na nią sporo czasu. Mam wrażenie, że to właśnie ta sprawa wpłynęła na ich leniwy odbiór sesji i wrażenie, że nic się nie działo. Ale to przecież ich wybór za jakim wątkiem pójdą i jak długo będą w swoich komnatach go analizować. Z drugiej strony wcale nie żałuję, że go wprowadziłem. Moje zahaczki to realne wydarzenia, które się dzieją na drużynowej orbicie. Jedne są ważne dla regionu, a drugie dla jakiejś chałupy w mieście. To gracze w swojej wolności mają decydować, które akcje ich interesują.

Jak już wpadłem na pomysł interpretacji rzutu, to oczywiście nauka ni w ząb nie pasowała. To jednak nie ma dużego znaczenia, tabele losowe mają mnie inspirować, a nie narzucać twarde dane.

Zahaczka 2

• 7 królestw, przyjaciel rodu
• Faerchar, pachołek
• Nauka, negatywne

Notatka przed sesją.

BG znajdują zmasakrowane zwłoki. Ofiara to młoda kobieta, która przed śmiercią była torturowana. Dokładne oględziny mogą dać pewne szczegóły. W okolicy ukryty jest tobołek z jej rzeczami. Była to biedna chłopka.

Komentarz do zahaczki

Ta zahaczka nadal się rozwija na sesjach, więc nie mogę zdradzić zbyt wiele. W każdym razie, gdy ją stworzyłem, to od razu umiejscowiłem w lesie niczyim. W konsekwencji więc, gdy na tej sesji gracze ruszyli na ten obszar, to jakoś bez zastanowienia ją wprowadziłem. Ma to więc znamiona MG-demiurga (podkreślam: nie losowałem którą zahaczkę wprowadzić, tylko zdecydowałem, że ta będzie odpowiednia). Mam tylko nadzieję, że gracze wybaczą mi te rzadkie momenty słabości.

Tak jak zauważyłem we wstępie gracze po sesji trochę marudzili. Że niby nic się nie działo, że nie mogli powalczyć, że było nudnawo i leniwie, że niby wszyscy po pracy byli zmęczeni i niewyspani. Jak wspomniałem wyżej moim zdaniem jest to efekt długiego ślęczenia nad nic nieznaczącą zahaczką z bójką bednarza i kołodzieja. Potem pewnie liczyli na jakąś akcję (czyt. walkę) na wyprawie do lasu, ale tu też nic takiego się nie stało. Tylko wilki i trup kobiety. Mówili też, że brak mocy decyzyjnej unieruchamiał ich plany. A przecież sami wymyślili takie postacie do Gry o Tron: bękarta wżenionego w rodzinę, rycerza z pomniejszej rodziny i przybłędę znikąd. I że niby właśnie dlatego nie pojechali do Hamishów ani nigdzie indziej.

Moim zdaniem nie jest tak źle. W końcu Roland jest rycerzem, Garlan nosi aktualnie nazwisko Goldenfist, a Henry na poprzedniej sesji pokazał, że chętnie próbuje zdobyć cenne informacje w mniej tradycyjny sposób. A przecież wybierając się do Hamishów nie musieli spotykać się lordem. Mogli znaleźć mistrza kamieniarskiego czy jakąś inną “ważną, ale mniej” postać, z którą mogli zacząć jakieś negocjacje na szczeblu niższym niż lordowie, robiąc grunt pod rozmowy na szczeblu wyżej. Gracze jednak czuli się związani. Podobnie jak po poprzedniej sesji miałem więc o czym myśleć.

Tak czy inaczej z mojej perspektywy nie było źle, jak to przedstawili po sesji gracze. W końcu wymyślili sobie swój własny wątek (handel z Hamishami), zmusili mnie do przedstawienia im realiów świata, sami drążyli, szukali na miejscu odpowiednich BN’ów, z którymi mogli porozmawiać. Jak na mój gust były to dobre inicjatywy.

To była trzecia sesja kampanii, po której postanowiłem mocno zmienić sposób przygotowywania swoich notatek. Cześć z nich miałem na luźnych kartkach, część w zeszycie założonym na tę okazję, a część na Obsidian Portal – serwisie, który polecono w Internetach i który ma ułatwiać zarządzanie kampanią. Może ze względu na korzystanie z trzech metod notatek miałem w nich straszny bałagan. W każdym razie do kolejnej sesji mocno się przygotowałem i znacząco zmieniłem sposób prowadzenia kampanijnych zapisków. O tym jednak w przyszłości.